فیلمبردار مادری در یک درمانگاه خود یک قربانی است
تاریخ انتشار: ۲۲ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۹۴۰۳۱۱
خدا یک هستی نامرئی است. مومن نیز به اعتبار خداوند یک ساحت نامرئی پیدا میکند. فرد از یک خلوت بهرهمند میشود که هیچکس در آن راه ندارد. خدا یک هستی سنگین بار است. خلوت مومن به اعتبار وجود خداوند سنگین بارتر از جلوت اوست. اما دوران مدرن جلوت مردمان را سنگین بار میکند چندانکه خلوتها را هم به اشغال درآورد و فرد یکسره به همین جلوت و سویه مرئیاش منحصر شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
عارضه ما اما سنگینتر از این حرفهاست. عارضه از زمانی آغاز شد که افراد برای احراز شغل و کسب درآمد، باید به گزینش میرفتند و به این پرسشها پاسخ میدادند: نماز میخوانید؟ روزه میگیرید؟ مسائل شرعی را بلدید؟ دعا و راز و نیاز شبانه دارید؟ جلوتگاه به شرط وجود خلوتگاه امکان زندگی و کسب معاش را فراهم میکرد. یک اردوگاه ساختند و کدهای دستوری برای زندگی خلوتگاهی صادر کردند. خلوتگاهی که روزی لنگرگاه رهایی شخص از هیاهوی روزگار بود، به بخشی از زندگی پرهیاهوی یک اردوگاه بزرگ تبدیل شد. ما بیخلوت نشدیم، خلوتگاه حلقهای شد که به گردنمان آویختند. بی ایمان نشدیم، ایمان به ما هجوم آورد.
همانقدر که انسان نیازمند حیات خلوتگاهی است. شهر نیز نیازمند خلوتگاه است تا روح و روان مردمان در آن بیاساید. مساجد و زیارتگاهها قلمروهای خلوتگاهی شهر بودند. در فضای پرآشوب و سر و صدای شهر، مساجد خاموش و ساکت، روح ناآرام فرد را درآغوش میکشیدند. آخوند آن روزگار بخشی از قلمرو خلوتگاهی شهر بود. هنگامی که از پیچ یک خیابان پای به مسجد مینهادیم، چهره عزلتگزین یک روحانی دلمان را آرام میکرد.
طلبهای که در یک درمانگاه دوربین گوشی خود را به سوی مادری روشن میکند که بیتابانه به کودک خود میاندیشد، خود یک قربانی است. قربانی دورانی که خلوتگاههای یک شهر و ساکنان روحانیاش، به اشغال درآمدهاند و آنکه باید لنگرگاه و پناه مردمان بیتاب باشد، تیغ در دست گرفته روح و جسم مردمان را میآزارد.
همه چیز به سویه مرئی تقلیل یافته است. حیا، شرم، عزت، شکوه، معنویت، عدالت، آزادی و حتی مقاومت و ستیز در شوهای رسانهای ظهور پیدا میکنند بیآنکه عمقی در میان باشد. ابتذال فراگیر مثل گرگی است که هر روز گلویی را میدرد. به قول آن فیلسوف، فقط خدایی میتواند ما را نجات دهد. خدایی که دوباره خلوتگاه را در هستی فردیمان سنگین بار کند و خلوتگاههای شهر را از دست تطاول قدرت نجات دهد.
*عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی
بیشتر بخوانید:
صدای مردم
محمد جواد کاشی: حماس هم سرکوب شود، حماس دیگری متولد میشود / زورآور هر چه تجهیزات جنگی قدرتمند داشته باشد، ضعیف است
سویه زنانه انقلاب
محمد جواد کاشی: حماس هم سرکوب شود، حماس دیگری متولد میشود / زورآور هر چه تجهیزات جنگی قدرتمند داشته باشد، ضعیف است
216216
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1883497منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: بدن انسان علوم انسانی روحانیت روحانیون طلاب شهرنشینی مسجد عدالت اجتماعی آزادی های سیاسی و اجتماعی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۹۴۰۳۱۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
استاد حوزه علمیه قم : اگر برای آبادانی دین کاری نمی کنیم، دین را خراب تر نکنیم
استاد حوزه علمیه قم تاکید کرد: در عصر حاضر، عالِم را روحانی خطاب میکنند. روحانیت فقط به عبا و عمامه نیست. باید فکر و عمل و خواب و همه چیز او به معنویت مربوط باشد. روحانی برای دنیا حرکت نمیکند.
به گزارش شفقنا، آیت الله دوزدوزانی تبریزی در درس اخلاق خود در مسجد اعظم قم گفتند:
«الإمامُ عليٌّ عليه السلام : زَلَّةُ العالِمِ كانكِسارِ السَّفينَةِ تَغرَقُ ، و تُغرِقُ. ( بحار الانوار، ۳۹ ، ۵۸)
امام على عليه السلام می فرمایند: لغزش عالم مانند شكسته شدن كشتى است كه سرنشينان خود را غرق مى كند و خودش هم غرق مى شود.
اشتباه عالم مانند اشتباه فرد عادی نیست. (فکر و عمل اشتباه او) عده ای را منحرف میکند، مانند محمدعلی باب، دین مردم را سست (و منحرف) میکند. در عصر حاضر، عالِم را روحانی خطاب میکنند. روحانیت فقط به عبا و عمامه نیست. باید فکر و عمل و خواب و همه چیز او به معنویت مربوط باشد. روحانی برای دنیا حرکت نمیکند. روحانی واقعی برای تربیت دینی و انسانی باید تلاش و تبلیغ کند.
برگردد آنکه با هوس کشور آمده است
سر ناورد به افسر شاهی گدای ما
زندگانی عالمان را بخوانید. سید نعمت الله جزائری چه گونه زندگی میکرد؟ آه ، من خجالت می کشم. بعضی میگویند نمیشود. خب برای چه طلبه شده اید؟ اگر برای دنیا آمده اید، بروید. نتیجه عکس دارد. می آیند؛ گمراه میشوند؛ قومی را به گمراهی میکشند.
داستان شقرانی که از موالی امام صادق علیه السلام است را خوانده اید و میدانید! امام است، تقیه میکند، رفته است پیش منصور. شقرانی از امام درخواست وساطت برای معیشتش را دارد. شرابخوار است اما امام که جانم به فدایش، قبول میکند.
کار که حل شد امام فرمودند: إِنَّ اَلْحَسَنَ مِنْ كُلِّ أَحَدٍ حَسَنٌ وَ إِنَّهُ مِنْكَ أَحْسَنُ لِمَكَانِكَ مِنَّا وَ إِنَّ اَلْقَبِيحَ مِنْ كُلِّ أَحَدٍ قَبِيحٌ وَ إِنَّهُ مِنْكَ أَقْبَحُ لِمَكَانِكَ مِنَّا. ( بحارالانوار، ۴۷، ۳۵۰)
خوبی از همه خوب است، اما از تو خوبتر چون به ما منسوب هستی و بدی برای همه بد است، اما از تو بدتر زیرا که تو منسوب به ما هستی. تو از شيعيان امام صادق علیه السلام هستی ( بایست مراقب رفتار و کردارت باشی)
امام علیه السلام پندی دیگر هم برای ما دارد: کسی که خلاف میکند با اشاره و تلویحا به او تذکر دهیم. نگوییم نمازت باطل است. بگوییم در رساله این را ، اینطور خواندهام. وظیفه ما خیلی سنگین است. خطا اگر در حوزه باشد بسیار بد است. اگر برای آبادانی دین کاری نمی کنیم، دین را خرابتر نکنیم.
آقایی که میخواهی روحانی باشی و جهنمی نباشی، مواظب باش کار عکس نشود. حتی الامکان اگر برای آبادانی دین کاری نمیکنیم، خرابتر نکنیم. ان شاءالله موفق باشیم که مردم را هدایت کنیم و شرط آن ابتدا هدایت خودمان است.
والسلام علیکم و رحمت الله و برکاته»
کانال عصر ایران در تلگرام